بررسی ارتباط بین اعتقادات مذهبی با افسردگی و اضطراب خانواده ی بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه

مقدمه: همیشه بستری شدن در بیمارستان برای اقوام و بستگان بیمار ایجاد تنش و اضطراب زیادی می کند. یکی از مواردی که به استناد آیه ی مبارکه، أَلا بذکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ» (الرعد- 28) در آرامش افراد و پیشگیری از اختلالات روانی نقش بسیار مهمی داشته، ایمان به خدا است. توکل به خداوند باعث کاهش نگرانی های ناشی از بیماری های مهم، صبر برمصایب و پذیرش خواست الهی و تن دادن به عوارض و معلولیت های دراز مدت و پرهیز از عوامل بروز دهنده یا تشدید کننده اختلالات روانی و پیامدهای دیگر می شود. روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی- همبستگی است که میزان اضطراب و افسردگی 100 نفر از خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه با ابزار hads (hospital anxiety depression scale) و ابزار سنجش اعتقادات مذهبی که در مطالعات آقا محمدی و همکاران نیز به کار رفته است، سنجیده شد. بعد از نمونه گیری، داده ها با استفاده از با آزمون های آماری کای دو، آزمون همبستگی و آزمون رگرسیون لجستک به منظور بررسی متغیرهای موثر در اضطراب و افسردگی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که 2/53 درصد افراد مورد پژوهش دارای نشانه ی اضطراب و 4/56 درصد دارای نشانه های افسردگی بودند. افرادی که علایم اضطراب و افسردگی در آنان مشاهده نشد، دارای اعتقادات مذهبی در حد شدید بودند که آزمون کای دو ارتباط بین علایم اضطراب و افسردگی را با میزان اعتقادات مذهی معنی دار نشان داد (05/0p<). 2/33 درصد از خانواده های دارای علایم اضطراب و 2/31 درصد از خانواده های دارای علایم افسردگی از اعتقادات مذهبی در حد متوسط برخوردار بودند. آزمون آماری کای دو این ارتباط را معنی دار نشان داد (05/0p<). نتیجه گیری: اعتقادات مذهبی و یاری خواستن از خداوند اثر مثبتی بر کاهش افسردگی و اضطراب خانواده های بیماران دارد. تقویت باورها و اعتقادات می تواند بر کاهش بروز علایم و عوارض ناشی از افسردگی همچون اقدام به خودکشی، اعتیاد، بزه کاری ها، اختلالات شخصیت، سلامت جنسی موثر باشد.